YÜREĞİMİZDE, AKLIMIZDA TAŞIYORUZ SİZLERİ…[1]

“Burjuvazi, Kavgaya davet etti bizi Davetleri kabulümüzdür! Biz nasıl bilirsek hep bir ağızdan gülmesini, Biliriz öylece yaşamasın...

“Burjuvazi,

Kavgaya davet etti bizi

Davetleri kabulümüzdür!

Biz nasıl bilirsek hep bir ağızdan gülmesini,

Biliriz öylece yaşamasını ölmesini

Hepimiz - Birimiz için,

Birimiz - Hepimiz için.”[2]

Bilirsiniz, her yıl 12 Eylül’ün yıldönümünde bir sergi açılır Ankara’da.

Adı 12 Eylül Utanç Müzesi Sergisi’dir, ama utancın yalnızca 12 Eylül rejimiyle sınırlı olmadığını anlatır bize.

Bu serginin en çarpıcı kısmı, bana sorarsanız, genç ölülerimizin resimlerinin birbiri peşi sıra dizildiği odadır.

Gözleri ışıltısından hiçbir şey kaybetmemiş, dudaklarında fütursuz bir gülücük, sessiz ve onurlu, öyle bakarlar bizlere.

Ve bu resimlere her yıl yenileri eklenir.

Durmaksızın artarlar.

Devletin katlettiği genç devrimcilerdir onlar.

Cemal Süreya’nın, “Ben nereye gittimse bütün zulümlerdi/ Bütün açlıklardı kavgalardı gördüğüm/ Kötülüklerin büsbütün egemen olduğu/ Namussuz bir çağ bu biliyorsun,” dizeleriyle karakterize olan devletin katlettiği, ve artlarından utanmazca, arlanmazca “ölü olarak ele geçirildi,” “birbirlerini vurdular”, “kalp krizi geçirdi”, “düştü, başını taşa çarptı”, “eceliyle öldü”, “bizde kaydı yok, gerillaya katılmıştır” kaydını düştüğü…

• “Suç”ları, maden işçilerinin patronların “kâr, daha çok kâr” hırsıyla her türlü iş güvenliği önlemine boş verip işçileri cehenneme sürdüğü koşullarda çalıştırmasına isyan etmektir…
• “Suç”ları, kimliklerini özgürce yaşamak isteyen Kürtlerin köy meydanlarında çırılçıplak soyulup yerlerde süründürülmesine, bok yedirilmesine isyan etmektir…
• “Suç”ları, sermayeyi “Türkleştirmek” adına yüzlerce yıldır bu topraklarda yaşamış Ermenilerin soykırıma uğratılmasına, her nasılsa sağ kalabilmiş bir avuç gayrımüslimin hâlâ ölüm ve sürgün tehdidi altında bir yaşam sürdürmeye mahkûm kılınmasına isyan etmektir.
• “Suç”ları, Alevîleri Sünnîleştirmeye yönelik operasyonlar yürüten devletin, Alevî katliamlarına seyirci kalmasına, faillerini aklayıp ödüllendirmesine isyan etmektir.
• “Suç”ları, her gün en az üç kadın kocaları, sevgilileri, babaları, ağabeyleri tarafından katledilirken, devletin başını kuma gömmesine, katilleri “tahrik, namus” gibi gerekçelerle salıvermesine isyan etmektir.
• “Suç”ları, parasız, anadilde, bilimsel eğitim talebini yükselten öğrencilerin copla, gazla, plastik mermiyle kırılmasına isyan etmektir.
• “Suç”ları, emekçilerin yaşamını cehenneme çeviren özelleştirme ve taşeronlaştırmaya isyan etmektir.
• “Suç”ları rant ve kâr uğruna toprakları, havayı, suyu zehirleyen, ağaçları katleden AVM kapitalizmine isyan etmektir.

Evet, Türk, Sünnî, erkek ve en önemlisi, kapitalist devlet, milliyetçiliğe, dinsel dayatmalara, ataerkine ve sermayenin yağmacılığına karşı duran herkese düşmandır. İndinde onların “katli vaciptir”!

Mustafa Suphi’lerden Kader Ortakaya’ya…

Sayıları kaçı buldu, bir solukta saymak artık imkânsız…

Ama and olsun ki bu hesabı tutuyoruz.

Bu hesap, en yaşlımızdan, en gencimize bu topraklarda özgürlüğü, bu topraklarda eşitliği, bu topraklarda kardeşliği özleyen, bu ülkeyi ve yeryüzünü bütün emekçilerin, bütün halk çocuklarının şenlik içinde ekmeğini paylaşacağı bir kardeşlik sofrasına dönüştürmek için mücadele eden hepimiz, tutuyoruz.

Vurguncuların, zorbaların, gaspçıların, tiranların, din tüccarlarının egemenliğinin sonsuza dek sürmeyeceğinin bilinciyle tutuyoruz.

Bu hesabı, yakınlarda bir gün bu ülkenin bütün meydanlarını dolduran, bütün sokaklarında barikatlar kuran, bütün fabrikalarını işgal eden, bütün dağlarını isyan ateşiyle kızıla boyayan,  yoksulların, ezilmişlerin, dışlanmışların isyanıyla soracağız.

Kaldıraç çevresinden iki devrimci… Bekir Kilerci, Ali Serkan Eroğlu…

1997 yılı sonunda, birbiriniz ardı sıra, devlet eliyle katledildiniz.

Biliyoruz, bizden bekledikleriniz var.

Size sözümüz olsun, “ölümünüzü” boşa çıkarmayacağız.

Egemenlere Haziran’da suretini gösterdiğimiz o büyük şenlik ateşini hep birlikte tutuşturduğumuzda, biliyoruz ki sizler de katılacaksınız, isyan halayına.

Bülent Aydınel’i, “Banka kasalarınız/ Mal mülk yasalarınız/ Tetikçi yarasalarınız/ Ne kadar çaresiz değil mi/ Bir çocuk umuduna sarıldığında” dizeleriyle betimlenen size sözümüz olsun… İşçiler, köylüler, yoksul halk çocukları, Kürtler, Alevîler, kadınlar, gençler…

Hep birlikte, yaşamımızı cehenneme çeviren lanetli egemenlere karşı ayaklandığımız gün sorulacaktır hesabınız.

O güne kadar, hep yüreğimizde ve aklımızda taşıyacağız sizi, sizleri…

12 Aralık 2014 00:28:23, Ankara.

N O T L A R

[1] Kaldıraç çevresinin 13 Aralık 2014’de Ankara’da düzenlediği Bekir Kilerci ile Ali Serkan Eroğlu’nu anma etkinliğinde yapılan konuşma...  Kaldıraç, No: 163, Ocak 2015…

[2] Nâzım Hikmet.